WILNO

Zdjęcia i historia Wilna. Zaczęło się od Giedymina ...

Wilno - stolica Litwy

Ilość mieszkańców - ok. 555 tys.
Rzeka - Wilja
Metro: w planach

- Flaga i kontur Litwy
.........................................................................................................................................................................................................

Wilno. Język litewski - przydatne zwroty dla turystów

:: Kocham Cię - Tave myliu

Bilet - Bilietas Wyjście - Išėjimas Wejście - Į ėjimas Uwaga - Atsargiai! Peron - Platforma
.........................................................................................................................................................................................................

Historia Wilna

Pierwsze źródła pisane wspominają o Wilnie jako o stolicy Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1323 roku. Książę Giedymin zbudował wówczas zamek na wzgórzu, przenosząc się z pobliskich Trok. Jako pogańskie ziemie Wilno i Litwa były wielokrotnie najeżdżane przez Zakon Krzyżacki. Po chrystianizacji Litwy w 1387 roku Wilno otrzymało prawa miejskie z nadania Władysława Jagiełły. Miasto początkowo zamieszkane było przez Litwinów, z czasem osiedliły się tu inne nacje - Polacy, Niemcy i Żydzi. Z czasem prawosławni mieszkańcy miasta zamieszkiwali wschodnią część miasta, a na zachodzie zamieszkiwali Żydzi i Niemcy. Na początku XVI wieku miasto zostało wzmocnione murami obronnymi. Wilno osiągnęło szczyt swojego rozwoju pod panowaniem Zygmunta Augusta , Wielkiego Księcia Litewskiego i króla Polski, który przeniósł tu swój dwór w 1544 roku. To wydarzenie przyczyniło się do znacznej polonizacji mieszkańców miasta. Po Unii Lubelskiej w 1569 r. miasto rozkwitało dzięki utworzeniu przez Stefana Batorego Uniwersytetu Wileńskiego. Uczelnia szybko stała się jednym z najważniejszych ośrodków naukowych w regionie i najbardziej zauważalnym centrum naukowym i kulturalnym Wielkiego Księstwa Litewskiego. Szybko rozwijające się miasto było otwarte dla imigrantów ze wschodu i zachodu.  Każda z grup etnicznych miała swój wkład w życie miasta, w rzemiosło, handel czy naukę. Wilno słynne było wówczas z tolerancji religijnej.

Po trzecim rozbiorze Polski i Litwy w 1795 roku, Wilno zostało zaanektowane przez Imperium Rosyjskie i stało się stolicą Gubernatorstwa . Aby umożliwić dalszy rozwój miasta między 1799 -1805 rokiem rozebrano mury miejskie pozostawiając Bramę Świtu znaną również jako Ostrobramską . W 1812 roku miasto zostało zajęte przez Napoleona i stąd wyruszono w kierunku Moskwy. Po upadku kampanii, Wielka Armia wycofywała się pozostawiając ponad 80.000 żołnierzy francuskich. Po powstaniu listopadowym Uniwersytet Wileński został zamknięty, a represje zatrzymały dalszy rozwój miasta. W czasie powstania styczniowego w 1863 roku doszło do ciężkich walk wewnątrz miasta, ale zostały one brutalnie spacyfikowane, a powstańcy powieszeni i zesłani na Sybir.

W drugiej połowie XIX i początku XX wieku Wilno stało się jednym z ośrodków litewskich, polskich, żydowskich i białoruskich ruchów narodowych. To przebudzenia się było możliwe ponieważ miasto było jednym z najbardziej tolerancyjnych, postępowych i liberalnych miejsc w regionie. Składało się na to dziedzictwo tolerancji wynikających z lat Wielkiego Księstwa Litewskiego.

Po I wojnie światowej Wilno znalazło się w rękach polskich. We wrześniu 1939 roku miasto zajęła Armia Czerwona. Po rozpoczęciu wojny przeciw Związkowi Radzieckiemu w 1941 roku Niemcy zdobyli Wilno, które zostało odbite przez Armię Krajową działającą w porozumieniu z Rosjanami w 1944 rok. Niestety okres triumfu Polaków był krótki, NKWD aresztowało żołnierzy, a z czasem obszar Litwy został wcielony do ZSRR.

Od 1991 roku Wilno jest stolicą niepodległej Litwy. 1 maja 2004 roku wraz z Polską i innymi krajami Litwa przystąpiła do Unii Europejskiej.
.........................................................................................................................................................................................................

Copyright: Prezentowane zdjęcia Wilna nie są mojego autorstwa. Publikowane są jednak z pełnią praw autorskich, które zostały wykupione na potrzeby użycia na stronie. Wszelkie rozpowszechnianie ich czy zamieszczanie na innych stronach jest nielegalne.