Metro w Lizbonie

Metro w Lizbonie

Sieć metra w Lizbonie składa się z 4 linii, którymi przede wszystkim objęto najstarszą część miasta, tak więc jest to doskonały środek transportu dla turystów. W 1998 roku oddano ostatnią linię – czerwoną - dowożącą zwiedzających na wystawę EXPO, której pawilony postawiono niedaleko mostu Vasco da Gama nad Tagiem. Na dzień dzisiejszy stacja Oriente jest ostatnią stacją tej linii i z niej możemy udać się na tereny powystawowe, pospacerować bulwarami wzdłuż Tagu, przejechać kolejką linową, czy odwiedzić oceanarium.

Cztery linie metra w Lizbonie:

Niebieska, Żółta, Zielona i Czerwona . Obecna długość tras wynosi blisko 40 km., a cała sieć składa się z 46 stacji.

Pierwszy odcinek metra w Lizbonie został oddany do użytku w 1959 roku i składał się z 11 stacji, a łączna długość trasy wynosiła wówczas około 7 km. Ze względu na dość późne - jak na stolice europejskie - stworzenie sieci metra, można powiedzieć, że lizbońskie czerpało z najlepszych doświadczeń innych miast. Przede wszystkim metro jest bardzo dobrze oznakowane. Poruszanie się pomiędzy stacjami przesiadkowymi jest dość intuicyjne, a stacje są czyste i zróżnicowane w wystroju.

Bilety możemy kupić na wszystkich stacjach, choć nie wszędzie będziemy mieli do czynienia z kasą biletową. Najczęściej są to automaty. Po wykupieniu zielonej karty magnetycznej, możemy ją tylko doładowywać - tym samym przedłużając jej żywotność. Karta może mieć ważność na 1, 3 albo 5 dni i wówczas możemy swobodnie podróżować z nią i metrem i autobusami i tramwajami. Co więcej - odpowiednie doładowanie pozwoli nam na tej samej karcie, poruszać się koleją - np. do kurortu Cascais, leżącego nieopodal Lizbony nad samym oceanem.

W 2012 roku oddano do użytku kolejną część linii czerwonej. Jest to o tyle istotne, iż aktualnie metro połączone jest z lotniskiem. Dlatego też aktualnie poza komunikacją autobusową możemy dostać się w wiele rejonów Lizbony za pomocą jednej z czterech linii metra.

Plan metra w Lizbonie

Tramwaje w Lizbonie

Osobny rozdział stanowi komunikacja tramwajowa w Lizbonie. Stare, najczęściej żółte wagoniki przemierzają wąskie uliczki Alfamy, docierają w pobliże Zamku Św. Jerzego, katedry Se czy kościoła Św. Antoniego (linia 28 i 12). Z drugiej zaś strony nowoczesne, klimatyzowane wagony mkną ku dzielnicy Belem (linia 15), do której nie dociera metro.

Żółte tramwaje to jeden z najbardziej rozpoznawalnych symboli miasta. Stanowią żywą tkankę komunikacyjną - spełniają się zarówno w roli pojazdów do sentymentalnej podróży po barwnym świecie Lizbony, jak i nadal stanowią dla mieszkańców - niekiedy jedyny sposób dojechania do niektórych rejonów miasta.