Zabytki Paryża

Wieża Eiffla - Tour Eiffel

Ten najbardziej rozpoznawalny dziś symbol Paryża został wybudowany z okazji wystawy światowej pod koniec XIX wieku. Był wyrazem triumfu nowożytnej „epoki żelaza”. Wieża - zaprojektowana przez pracownię Gustave Eiffela - nie od razu zdobyła aprobatę mieszkańców Paryża. Organizowane były w jej sprawie protesty, środowisko artystyczne zbierało podpisy, a pierwotny plan zakładał dekonstrukcję z chwilą zamknięcia wystawy. Przez jakiś czas służyła jako laboratorium, w którym Eiffel przeprowadzał eksperymenty z zakresu aerodynamiki co przeciągnęło decyzję o rozbiórce. Z czasem jednak coraz bardziej integrowała się z pejzażem miasta i budziła coraz mniej kontrowersji.

Wysokość Wieży Eiffla czyniła ją najwyższą budowlą świata, aż do czasu gdy w Nowym Jorku stanął biurowiec Chryslera.

Do innych znanych projektów Eiffela należą liczne mosty budowane dosłownie na całym świecie: w Szwajcarii, Belgii, Egipcie, Wietnamie, Portugalii, Rosji, Chile, Rumunii itd. Eiffel był konstruktorem hal Dworca Zachodniego w Budapeszcie, konstruktorem niezwykłego wiaduktu nad przełęczą Garabit we Francji, a także Bazyliki San Sebastian w Manili stworzonej z żelaznych prefabrykatów.. Eiffel jest też odpowiedzialny za konstrukcję do Statuy Wolności w Nowym Jorku.

Katedra Notre-Dame

Gdy po upadku dynastii Karolingów Hugo Kapet koronował się na króla, wybrał Paryż na stolicę swego królestwa. Wraz z rozwojem państwa następuje i rozwój miasta. W 1163 roku rozpoczyna się budowa na wyspie Île de la Cité katedry Notre-Dame. Wyspa należy do najstarszej części Paryża, związanej jeszcze z Celtami, a później z Rzymianami. Dwie wieże fasady katedry Notre-Dame mają po 70 m. wysokości. Przy 130 m. długości to jeden z najbardziej okazałych zabytków strzelistego gotyku francuskiego. Katedra znacznie ucierpiała w czasie Rewolucji Francuskiej, istniał nawet plan jej zburzenia. Pieczołowitą rekonstrukcję podjęto w XIX w. Dziś możemy podziwiać niezwykły rozmach jej budowniczych, wspaniałe rozety, dekorację rzeźbiarską fasady, a we wnętrzu niezwykłe organy.

Pałac i Kościół Inwalidów

Ludwik XIV – król słońce nakazał w 1670 roku budowę olbrzymiego kompleksu pałacowego, który pełnił by rolę przytułku dla weteranów armii francuskiej. W niektórych latach przebywało tu nawet do 8 tys. ludzi, a swoją funkcję domu dla weteranów – pałac pełni do dziś. Na olbrzymim dziedzińcu odbywają się także uroczystości związane z nadaniem odznaczeń wojskowych, a od początku XX wieku znalazło tu również lokalizację Muzeum Wojska. Do pałacu przylega kościół pod wezwaniem św. Ludwika, z nim zaś łączy się zaprojektowany w późniejszych latach przez Jules Mansarta kościół Église du Dôme des Invalides. Jego olbrzymia, złota kopuła jest widoczna już z daleka i od strony Sekwany jak i od strony dzielnicy Montparnasse.

W kościele znajduje się kaplica grobowa Napoleona Bonaparte, którego szczątki zabalsamowano i przywieziono z wyspy Św. Heleny gdzie zmarł.

Bazylika Sacré-Cœur

Budowę bazyliki Sacré-Cœur (Najświętszego Serca) rozpoczęto po zakończeniu wojny francusko-pruskiej, a ukończono przed wybuchem I wojny światowej. Bazylika góruje na Paryżem będąc zbudowana na wzgórzu Montmartre - tym samym, na którym odbywały się pierwsze egzekucje na chrześcijanach. Jej najwyższa kopuła dochodzi do 80 m. wysokości, a wieże mają blisko 85 m. Ze wzgórza rozciąga się wspaniały widok na Paryż.

Grand Palais - Wielki Pałac

Kompleks budynków o charakterze targowo-wystawienniczym, który został zbudowany z okazji zbliżającej się Wystawy Światowej w 1900 roku. Klasyczne fasady współgrają tu z secesyjna stylistyką, a tradycyjny materiał budowlany łączy się z żelazna konstrukcją i szkłem wypełniającym gigantyczną kopułę. Pałac stoi w bardzo reprezentacyjnym miejscu Paryża, niedaleko pól Elizejskich, Sekwany i mostu Aleksandra III zbudowanego w podobnym czasie jak Grand Palais.